«دل نوشته ها»

                                  بلبل گور نجه جان وری

جانـــا جمالوه من کمی جــــانان میــل جـــان وری      سنــدکی خال لبی گـــورن جـــانـــــه جــــان وری

کوستــــرمه جمالوی بیر کسه گورن کسه حالوری      بودل دلبــــره یارا شب که جـــانــه جــــــان وری

قـــربان اوللم قاشنـــا گــــوزنه قامت رعنـــا سنــه      جان اوستـــه جــــانم جانـــانه عیـــن جــان وری

عــاشق اولان ایستمـــز اوزنه عــــــــرش علانی      عرض و سمـــاء نه لازم باخشنا جانیم جان وری

رحم ایلــــه ناز ایلمه سن منـــه زار و خستیــــــه      کس بو باشی مناده که باشیم جانــــانه جان وری

عـــالام دستنمازی آخان چشمه زلال معشوقـــــدن      سجده شکرده باخ عاشقه گور نجه جـــــان وری

قـــــلار نمازی عشقله هرعاشق محراب معشوقده     قبله عبادتده عاشق معشوقا گور نجه جـــان وری

می نیدی جمـــالوه بـــاخــان کس مســـت عالمدی      یول سال میخانده گورمست عاشق نجه جان وری

بــــــاده پــــرســـــت اولــــدم مــــیخــــانــــــــده نـــه بـــارگـــــاده       بـــــاخ گور میخانده من کیمی می پرست نجه جــــــــان وری

آلا گــــوزلی گـــــزرم میخــــــانه به میخـــانــــــــه دالــــونجــــــا       من کیمی عــــاشق گورنده جمــــالوی گورنجــــه جــان وری

تـــــرک باده ایلـــر میخانده سقا معشوقدن خاطره      گلشن گلــــــزارده یا رب بلبل گور نجه جان وری

                                    بیر بله قالمشام من

عشقنده سنون گــوزلیم گور نحــاله قــالمشام من       سنسز بو مکاندا حــالدان هالا قــــالمشــام مـــن

سن کیمـــی وفالی دلبـــره خــــریدار اولمشــــــام       گشدی گون باشدیدی عمـرگورندله قــالمشام من

چــــوخ سوزی سند من اورگــــده ســــاخلامشام       سنن صـــورا گـــورنه احـــواله قــــــالمشــام من

هــــرگون نــــاز آدوی مــن دلـــــه ســــالمشـــام       سنه یاشامـــاقا نازم بله احـــوالــه قـــالمشام من

کـــاش سحر اولمیـــه گجـــــــه سنن بیر دانشاخ       اوزون گجه لری گور نجه صبــر یله قالمشام من

ســـــــــــنـــده دل آچ دانــــش بیــــرده بـــــارش       گـــور بی رحم دنیاده نجــه خیاله قالمشـــــام من

بیـــرده سنگیمی دلبــــرینن گــــر دانشــــــام من      دییـــرم الله گــورنجـــه وصـــاله قالمشـــــــام من

ایشیخلی گونـــزی سنسیزمن شب تـــار ایلــــــرم      گل گورگجنی سحرجان غصدن ملاله قالمشـام من

دردیمی گلیب دمــرم من هــــرکـــس و نـــــاکسه       طعنــه ورلار بو طعنده گور عمریله قالمشـام من

بســـدور نازم نـــازوی گـــل منــــه عـــاز ایلــــه       قوی پـــــر دلی قالسون بوسوز هله قالمشـام من

بو بیــــر سودای عشقدی عــــــاشق عارا سنـدا       بو رمزعشقه دلبر ندن بولرعار یله قالمشـام من

عــــاشقدی سقــــــا اوز دلبــــرینه بو عــــالمـده       ناز ایلـــری نازم بو نازه بیر بله قـــــالمشـام من

                                       جمال بی مثال علی

برتــر از هـر جلال جمال شاه ولایت بی مثــال علی        ظلمت جهــان منـــور از نـور جمال بی مثـال علی

بنــازم به فــــاطمه بنت اسد مـــادر بی مثـــال علی        خانه خود زایشگاه نمود خدا چو بی مثــــال علی

جمعه سیزده رجب زکعبه پانهاد به دنیـــــا چو علی        قابله هاجر و سارا و مریم زکعبه بی مثـــال علی

دیـــوار کعبـــــه شـــــــاهــــد بـــر حـــاملــــه و ولــــادت علــــــی           جبرئیل طعام بهشت تناول مینمود چو شیـــــــر بی مثال علی

زکعبه ملا  یک تعویض نمود او امــــر خدا بر علی        گفت امـام وپیشواست بعدحبیب خدا بی مثال علی

ید خداست یدالله فوق ایدیهم علی بن ابیطــالب علی        استـــاد علم و دانش بــــود مولا بی مثــــال علی

اولـــــیـــن اذان را اقــــامــــــه نمــــود چــــــــو بــــــــلال علــــی           بــــرافراشته شد پــــرچم رسول نبی دست بی مثـــــــال علی

مخفی نیست بر عالم و آدم فضایل امیرمومنان علی        مظهـــر اذن عــــدالت در مــــرام بی مثـــال علی

ای مــــولـــــود کعبـــه بـــرافــــــــراشتـــــه کـــن پرچم یـــــا علی           کفـر و کبر و حسد جمع زجمع شیعیان بدست بی مثال علی

فــــرشتگان خدا همه جمع بود دور مــــرتضی علی       آتش جهنم شعله ور آماده بر امر بی مثـــال علی

رمـــز کلید بهشت خدا روز قیــــامت زدســـــت علی       کوثر از آن علی بهشت بر اولاد بی مثـــــال علی

بــــــوقت ولادت بخشیده بــــه فطــــرس پـــال وپـرحسیـــــن علی         درقیامت شفاعت میکند بــــــــرعاشقان عیان بی مثال علی

حکمان صف به صف زعدل در میـــــز عـدالت علی       شمشیر بدست در انتظـار حکم خـدا بی مثال علی

شاه و گــــدا دست به سینــــه در مقــــــام والا علی       افلاک امامت فاتح خبیر حیدر چو بی مثــــال علی

دشمنـــان گــــریان و دوستــــــان دست بـدامن علی       امین خـــدا صــــاحب آن ولایــت بی مثــــال علی

بی شک خدا در عـــرش گـــــوید بهشت از آن علـی       دشمنان همه بینند نزد خدا جلال بی مثــــال علی

جبــــرئیل آید و گـــــــــــوید سلام و صلــــوات خــــدا بــــر علـــــی         پیغمبر افتخار کند زجمع پیغمبران به جمال بی مثـــــال علی

چون هـــــــزار باب علم تعلیم از پیغمبر خدا بـر علی      فــــرمود خازن رضوان بود امیر بی مثــــال علی

عید غدیر پیغمبرفـرمود مـن کنت مولا فعلی مولاعلی      فان الله هو مولا جبرئیل و صالح چوبی مثال علی

ســــوره هـــل اتـــی و آیـــه انمــــا نـــازل بـــر علی      لا سیف الا ذوالفقار و لا فتی الا بی مثــــــال علی

سـوار بـــــر اسب بــــراق یکـــه تاز آید چـــــو علی      روز معشر خــــــریدار عاشقان سید بی مثال علی

سقــــــا هم روسیاه ومستحق در معشــــر چشم بشفـــــــاعت علی        آید و تمنـــا کند زخدا بخشا مرا به محسن بی مثــــــــــال علی

                                  بتراش ای سنگتراش...

بتــــــــراش ای سنگتراش سنگی چو آئینه بر مزارم بتراش       بتــــــــــــــراش سنگی که حجاب تن عریــــان کنـم ای سنگتــــراش 

آهسته بتـــراش ای سنگتراش تــــا سنگ قبــــــرم تاب نبیند        سنگی بـــه انــــــــــدازه تنـــم یکـــدست بتــــراش ای سنگتـــــراش

بتراش و بنویس به دلبرم که خاک و خاکستــــــر شدم براش        تندیسی بـــــر سنگ مزارم از نگــــارم بتــــراش ای سنگتـــــــراش

بــــا خون رگم رنگین نمـــا تندیس دلبــــرم ای سنگتــــراش        به اندیش و بتــــراش از مرمر سنگی بهر مزارم ای سنگتـــــراش

گــــر هرکس آیـــــــد به فــــاتحه بیند هنر بی مــــثال کهن را        تیشه زن حجاری کن برجسته نما سنگ مــــزارم ای سنگتــــــراش

بگو زبلندی جولان گورکن چو فرهاد گند مــزارم      تو هم بتراش سنگ ناب بـــر قبربی تاب ای سنگتراش

سوراخی بــــر سنگ مزارم بنما تا بوی دلبر گیم      معماری کن با مهارت نام دلبر را بتراش ای سنگتراش

عـــاشق معبودم رهسپاره معشوقم اسیــر خــاکم      نـام معبودم خدا را سرخط سنگم بتراش ای سنگتــراش

شکستــه دل بودم و دریــن وادی منـــزل نمـودم      حـال اسیـــر خاکم و خـــاک بســر شدم ای سنگتـــراش

بشکن چو قلبم سنگ مزارم تا رسد بوی تنم کوی دلبــــــرم        نــــاتــــوانـــم بی زبــــانـــم مشکــن سنگ مــــــزارم ای سنگتــــراش

آنچه بسرداشتم آخرچه بسرآمدکه خاک بسرشدم      بتــراش و زیـنت ده بـــر سنگ مــزارم ای سنگتـــراش

کمـــــانه زن بـــر سنگ یــــاقــــوت گـــران ای سنگتــــراش       یقین آنچه به بــــر مزار منــه سقــا سنگ بتـــراش ای سنگتـــــراش

                                       آه دلم بین...

ای رفتـــه بخـــواب نــاز بــــیــا آه دلـــم بیـــــن       اشک غم افســون و جگــر سوخته آهـه دلـم بین

از چــه رفـــتـــه ای اینهمــــه بخــــواب ابــــدی       برخیز و بیا در بـــرم قلب شکسته و آه دلــم بین

چــــه غم تـــرا که تـــو از منه بینوا بی خبــری       بــرخیز و بشتـــاب جـــانم بیـــا جــان دلــم بیـــن

نــاتــوانم آه نیـــست کـــه مـــن آیـــم در بـــرت        گــرچه نـــاتوانــــم بیـــا و احـــوالی زدلــم بیـــن

شـــدم مـــوجــودی بی سمــرای جـــان آفــــرین       مشگل گشـــا تویی یک دم بیا و فالی زدلــــم بین

دســـت تـــوانت را بـــر گـــردنـــم حـــلقـــه زن        گـــرمی بــازار و ســرمستی شــوق دلـــم بیـــن

بگذار چشم بیمـــارم و از عشـــق تــو بگشــایم       دلم گـــرفته زشـــوق تـــو بیا که اشک دلـــم بین

افتـــاده ام چـــومـــرغ بــــال و پـــر شکستـــــه       در گــوشه ای وا مـــاندم بیـــا عشـــق دلم بیــن

خون شد دلم بسکه سوی تو دست به دعا شدم        یکـــدم به ســـراغم بیـــا دست بـــدامن الم بیــن

لطف و کـــرم از سخـــاوت یگـــانه وجــود تـــو        جـــانم به فدایت بیا زبرم دلشکسته پیر دلـم بین

منظــره است آمدن معشوق بر محفل عاشقـــان        بیـــا که بخت بستـــه عاشق را با آهـــه دلم بین

منـــه مجنــون انـــدر از عشق تــــو در امـــانم        همچـــو لیلی بیا بر بـــزم عاشقان راز دلم بیـــن

سقـــایم دلبـــاخته بـــه آخـــر خط قرمــز رسیده         بیــا خود کلمه شهـــادت را از زبــــان دلم بیــن

                                    آمدم جانم به قربانت...

آمدم جـانم بقـــــربانت آمدم ولی مگـو حـالا چـــــرا     بـــــــا وفـا افتـــاده آمـدم، آـمدم مگـــو حــــالا چــرا

بانو شداروی برای شفـا از خـــــاک سهــراب آمـدم    مهلتی بردیروز نبود امروز آمدم،آمدم مگو حـالا چرا

سنگ صبورمیخاستی پیش تو زودترازیـن میــآمدم    درحیرتم نپاشید زهم دنیــاپیش توآمدم مگوحـالاچـرا

نازنین من بنــاز تو جــوانی داده چــو پیـــر آمــــدم    مریض عشقم برای شفـــاآمدم،آمدم مگـو حـالاچــرا

دیگـــر به جوانان ناز مکن اکنـون خود با نازآمــدم    پیرخسته آمدم سرخوش وشادآمدم،آمدم مگوحالاچرا

به دیدار مجنون من زدیـار عاشقان چو لیلی آمـــدم    گرچــه مستم ولی هوشیـار آمدم، امدم مگو حالاچـرا

باجمع مشتا قان پـریشان برتو امروز مهمـان آمــدم    به شوق فرهادمنه شیداچـوشیرین آمدم مگوحالاچرا  

آمدم نــازنین گــل چــون گل بهـــار خنـــدان آمــــدم    بااین دل شکسته برای وصل آمدم،آمدم مگوحالاچـرا

آمــدم بی منـــت آمــدم اسیــر دل بــودم دیــر آمــدم    امشب بـر سر گل چـو بلبل آمـدم، آمدم مگو حـالاچرا

میسوخت شمع درشبستـــان منم چـوپروانه پـرآمدم    مست بیهوش بودم بهـوش آمدم، آمدم مگو حالاچـرا

آشفتـه و پــریشان آمــدم خستـــه و گــریـــان آمـدم    غافل بودم زعشقت دلباخته آمدم،آمدم مگو حالا چرا

وه عمــری بــر فــردای گوتــه نبــود امـروز آمـــدم    تنهـــا آمدم بــر دل دریـا زنم آمـدم مگـو حـالا چـــرا

ای شاعروالا شهریاراازالفبـای شعرت به شـورآمدم    قهــر بــودم و قهـار آمــــدم، آمـدم مگــو حــالا چــرا

شهریـاراهرکسی به کسی نازدمنم بنازتوچونـازآمدم    گـراینهمــه می نازم به نازت بـاوفـا مگـو حـالا چــرا

سقایم عاشق شهرشهریارم مگوبی نام ونشان آمدم    بگـوآمدی جانم به قربانت خوش آمدی مگوحالا چـرا

                                     توبه دگر دعا چه کند...

از بسکـه بستم و شکـستم توبــه، دگر دعا چـه کند    بسکـه زدست ســاقی شکستم توبه، دگر دعـا چه کند

خدایـــا این منم توبــه آن گهــی سـوی تـــو کـــرد م   دلم فریـــاد کنـــد زدستــم تـوبـــه، دگــر دعـا چــه کند

بــــوقــت عبــادت تــوبـــه کــــردم زجــــام شـــراب    قـــوت گنـــاه که نمـــاند تـوبــه، دگــر دعـا چــه کنـــد

از مسجــد و محـراب راهی میکــده و میخــانه شدم    مستم از شــراب ســـاقی توبـــه ،دگـــر دعــا چــه کند

تو ای ســاقـی هوشیـــار مـــرا مست نمــودی چــرا    گنــاه کــــردم تـــرک توبـــه، دگــــر دعــا چــــه کنـــد

شــب در آن هــــوای ســـرد چلــــه زمستــــان دور    ز میکـــده رو بخـــدا توبـــه، دگــــر دعــــا چــــه کند

روم پی محــراب عبـــادت یـــا کـــه ســوی میکـــده   عــابد را گیـــرم یــا ســــاقی را دگـــر دعـــا چـــه کند

جــام شــــراب را زدسـت ســاقی چــوبــت شکستــم   بلکه سـاقی کوثـــر آید کنم توبـــه، دگــر دعا چـه کنــد

مســـــت جــام شــرابــم بی خیـــال زنگـــاه نگـــارم   تـرک بــاده قــدح کنـــــم توبـــه، دگـــر دعـا چـه کنـــد

زخــدا خــواستم کــه راهی کعبه شــوم چــو حجــاج    یکبـار احــرام بنـــدم کنـــم توبــه، دگـــر دعـا چـه کند

خدای کعبـه مـرا به کعبــه خواند که تـوبــه ســرکنم    دعـــایم بـی ثمـــر چــــو توبــه ،دگـــر دعا چــه کنـــد

به دیــر رفتــم که شـــرح حـــال بــه راهبــان کنــــم   راهــب هــم راهـی کلیســا نمــود دگــر دعــا چـه کنــد

پیــر کلیســا دیدم و اعتـراف زگنـــاه خـــود نمـــودم   بگفتا پیر مسیح حــاجت توزخداست دگـر دعا چــه کند

نیمه شب هین منـاجــات بـا خدا بودم که صـــدا آمـد   تو گنـاهکـــاری آب تـوبــه سر کن دگـر دعا چــه کــند

آب توبـــه هم ســـر کـردم و راهــی مسجــــد شــوم   ابلیس ســر رسیـد و مــرا منحـرف دگـر دعـا چه کنــد

صبح روشن مرا ازمسجد به عشرتکده رهنـمــا شد   در عشتــرتکده عیش و نـوش بــود دگـر دعـا چه کند

مــــــات و حیــران منــم از کــرده خــود پشـــیمــان   چــه عاید زگنـــاه مـــرا توبــــه، دگــر دعــا چــه کــند

گـــر عجل امــانم دهد تدبیــــری بـاید بخــود نمـــود   چـــه کنم خدایـا تقدیـــر چنیـن بـود دگـر دعـا چه کــند

سقا گــر دعــای تو مستجـاب نیـست زخــدا مـــرنج   چــــون تـــو دل دگــــر داری دگــــر دعــــا چــــه کــند

                                         ای میفروش...

مبنـــداز پشـــــت در میـــخــانــه را ای میفــــروش      امشب خــریدار می و میخـــانه منـــم ای میفــروش

بگوساقی آید برچیند ببار هـرمی که زمیخـانه هست       دلم گرفته امشب مطـــرب را خبر ای میفـــــــروش

هــــوشیــارم بیّّـــــــدارم از سکـــوت شـب بیـــزارم       بیقـــرارم و بی پنــــاه پی همیــــارم ای میفــروش

نیم شب است ساقیاتابسحراهل می ومیخانه منـم من       آن می ده مســــت میخــــانه شـــوم ای میفــروش

ببـــاد فنــــــــــا رفتـــه آنچــــه آرزوی دلــــم بــــود       افسوس که کسی نیست ز دلـم باخبر ای میفــروش

چون بی امـــان دلم آه و ناله بســـر میکنـــد امشـب       نـــدارم هیچ دلـــــــــــداری مــــن ای میفـــــروش

بیهوا تیـر از کمــان چشم دلبر نشــانه به سینـــه ام       باز بااین دله شکسته همخوان ساقیم ای میفروش

بـــدین سبـــب گلــــــه از گـــردش زمـــــانــــه دارم       ســـــوخت دلـــم از نگـــــاه دلبــــر ای میفـــروش

امشب منـــه میخـــوار میخــانه را غمخــــانـه دیــدم       کس نیست حال منـه دلسوخته رادا ندای میفـروش

جــــز می مگـــر دوای نیــست درد منـــــو دوا کنــد       کلامی بگو که مبتلای عشق معشوقم ای میفروش

گمـــانم دوایـــــم ســـودای وصــــل نگــــــار اســـت       تو دوایم ده که بیمــار عشقـــــم من ای میفــروش

گـر سا قی بـا لب خنده دوا زدست چــــو طبیب آیـــد       گمانم بیماری سقا هـم امشب بسـر آیدای میفروش

                                       دگر مریز شرابی...

ساقیاوقت صلات سحرهست بس کن دگرمریزشرابی      خستـه ام از می و میخــــانه دگـر مریــز شرابی

مستـــه میکده ام کجـاست مـوذن تـا کــه گوید اذانی      بده تسبح و سجـــاده را دگـــر مـریـز شــــرابی

گـــر بــر دلـــم حــــاجتی زیــــن میکـده رو ادانــــی      روسوی محـــراب عبــــادتم دگـــر مریز شـرابی

بستـم امشب چون احرامی بگوساقی گویند تکـبــری      مست هوشیارم پی نمـــاز شبم دگرمریز شـرابی     

گـــوشه میکده هست قبله حـاجت و محراب عبـــادتم     دلم سوی حـــریم خـداست دگـــر مریـــز شــرابی

امشب پی قیــــا م هستــم که ذکـر خــدا خــدا گــــویم     چون دلم حدیث عشق آموخته دگر مریــز شرابی

دلــه پیـــرم چوشیشه شکسته بسکـــه حــــریم عشـــق شکستــــم       عـــاشق مستم بسکــه سراپـــاخطــایم دگــرمریــــزشـــــرابی

عشق لیلی راذکرچون مجنون عصرمانند نصــرگـویم     خبربه لیلی که مجنون حالم ساقیادگرمریز شرابی

ساقیا مست نگاه دلبـرم بگو مجنون چیست در بـــرم     خنده ی بــر لب زد بسکه لیلی دگر مریز شرابی

عهد شکست مرغ عشقم گاه قهر میکند گهــی وداع     مستی و آشتی خوشست ساقی دگـر مریز شرابی

سقا همیشه خطـــا میکند خلق خــداآنچه میخواهد عطــــا میکند        پنــاه بــــه گناهـــم زخــدا میــبرم کــه دگــر مــریــز شـــرابی

                                         ره میخانه شوم...

بیا ای ساقی دستم بگیــر که امشب ره میخانه شــوم       بد حـالم و بیمـار تنهــا نتوانـم ره میخــــانه شوم

امشب منه خسته و دلشکسته خمــارم و پی شرابـــم       چه کنم بـرکه کنم یاکه کنم باکه ره میخـــانه شوم

ساقیا گه ندانم چکنم گهی آنچــه دانم کنم بس چکنــم       باتومستم ومستانه دستم بگیرکه ره میخانه شوم

کا ش بود د ر بــرم حا صل عمـــرم بـا حیـــا حیـــاتم       دست بدست دلبند چــو دلبرمنم ره میخـــانه شوم

بگیرم بد ستم جــام می و بد مستی و ا ز ســرگیــرم       باشوق و اشتیاق همره عشقم ره میخـــانه شــوم

گــر سحر شود سیاهی شبم با زره میخـانه سرگیـرم        فــرخنده شبی ایست که با دلبـر ره میخــانه شوم

در بزم مستــا ن منــه نالان از غصه مستــه مستــم       فراوان منت عشقش کشـم که ره میخـــــانه شـوم

بـــااین دلم بیـــاد شبهـــای بی سحـــرم امشــب منــم می خــــوشم          ساقـــیاغریب عـــاشقم دستم بگیـــرکه ره میخـــانه شــــــــوم 

منـــــــم چـــومی پـــرست هــــوای مـــی و میخــانـــه بســـــر دارم          مگـــرامشب شب عهــد و پیمان نیست که ره میخـــانه شوم

چــــــــو طفــــل گــریان منــــم مـــات و حیــــران بفکـــر و خیـــالم         عـــاشق می ومیفـــروشم دستــم بگیـــرکه ره میخــــانه شــوم

تـــرکـــم مکـــــن کــــه دگـــر تـــاب نـازت را نــدارم       دمی حمایتم کن و دستم بگیر که ره میخانه شوم

ساقیـــا در حیـــرتم که امشب بی تــــو چـــه خـــاکی بســـــــر کنـــم         بیگـــانه حســـاب مکن بـــیا دستم بگیـــــرکه ره میخانه شوم

سقایم امشب بــار سفــر بستم که ره میخانه شـــــوم       محبوس دام عشقم دستم بگیرکه ره میخانه شوم